Zrujnowany w czasie I Wojny Światowej kościół został odbudowany w latach 20. XX w. Nie starczyło, niestety, środków finansowych na wyposażenie wnętrza, straconego już bezpowrotnie. Na biało malowane ściany i sklepienia, lastrykowa posadzka, przypadkowy i nieciekawy wystrój przydawały mu surowości i sprawiały wrażenie zaniedbania. Na rewitalizację wnętrza świątynia czekała bez mała sto lat. Na podstawie zachowanych zdjęć archiwalnych została odtworzona polichromia, ołtarz główny, ambona, balustrada, ławki; swoje miejsce na belce tęczowej odzyskały XVI wieczne rzeźby, w odtworzonych ramach zostały umieszczone piękne obrazy Drogi Krzyżowej, ołtarz przyfilarowy został skomponowany po części z zachowanych elementów starego ołtarza, odrestaurowano i zakomponowano dawne figury ołtarzowe; dopasowano także inne elementy wystroju, w tym ołtarze boczne, ołtarz soborowy, stalle, kamienną posadzkę i witrażowe płytki okien. Wystrój wnętrza został wykonany w latach 2008 – 2009 pod nadzorem płockiego Oddziału Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków i w całości sfinansowany z programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Fryderyk Chopin”, prowadzonego przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina z okazji 200. rocznicy urodzin kompozytora.
W ramach rewitalizacji brochowskiej bazyliki w latach 2006 - 2009 wykonano remont organów, a także, przy współudziale Samorządu Województwa Mazowieckiego, przeprowadzono prace konserwatorskie przy ceglanej elewacji kościoła i zabytkowej dzwonnicy. W chwili obecnej trwają kończące rewitalizację kompleksu prace konserwatorskie XVI w. murów obronnych kościoła.
